"Bij Adagio Residenties is alles gericht op uw comfort, veiligheid en levensplezier."
Peter De Sutter
Gedelegeerd Bestuurder Adagio Residenties
Adagio Residenties maakt het mogelijk uw latere leven uiterst kwalitatief te organiseren. Met een assistentiewoning krijgt u de kans om in een mooie, hartelijke omgeving een nieuw bestaan op te bouwen. Alles is gericht op uw comfort, veiligheid en levensplezier. Met eerbied voor privacy en persoonlijke voorkeuren, want u behoudt op elk moment zeggenschap over uw woon- en leefsituatie. U bepaalt zelf hoe en met wie u uw dagen doorbrengt. Al naargelang uw veranderende behoeften kunt u in mindere of meerdere mate een beroep doen op onze zorg en assistentie. Adagio Residenties is daarom ook voor onbepaalde duur erkend door het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid.
Bij Adagio Residenties betrekt u een assistentiewoning in onze residentie. De wooneenheden zijn een voor een sfeervolle huurappartementen met alle hedendaags comfort. Een respectvol team van goed opgeleide medewerkers staat graag voor u klaar. U kunt zeven dagen per week, de klok rond, rekenen op hoogwaardige hoteldiensten in een huiselijk kader. Er is een eigen restaurant, uw bed wordt opgemaakt en de sanitaire ruimtes krijgen een dagelijkse schoonmaakbeurt. Ook onze zorgcoördinator staat dag en nacht voor u klaar. Daarnaast bieden we heel wat aanvullende diensten en faciliteiten, volledig op maat van uw wensen en behoeften. Deze vernieuwende zorgstijl biedt een grote geborgenheid aan al onze residenten en vormt een geruststelling voor kinderen en familieleden
U ziet, bij Adagio Residenties krijgt u een assistentiewoning à la carte tot in de details.
Adagio Residenties Tielt is gelegen in de Nieuwstraat 13-15-17. De grond is al generaties lang eigendom van de familie De Sutter, die ook vandaag Adagio Residenties verder uitbouwt. Aan het actuele pand gaat een rijke geschiedenis vooraf.
Het oorspronkelijke gebouw werd in de jaren 1905-1908 gerealiseerd door Emiel De Sutter, de overgrootvader van de huidige gedelegeerd bestuurders. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de huizenrij van nr. 7 tot en met nr. 21 opgeëist door de Duitse bezetter en vormde één groot bureau. De woningen waren onderling verbonden. Het herenhuis nr. 7 kreeg een herbestemming tot ‘kaartenkabinet’ waar de leiding van het Vierde Duitse Leger haar strategie bepaalde. Nr. 17 was de art-nouveauwoning van Emiel De Sutter. Vanuit Engeland verzorgde hij met Joris Impe de redactie van het ‘Gazetje van Tielt’, een contactblad voor Belgische soldaten aan het front. De Duitse bezetter organiseerde in dit gebouw zijn ‘perscentrum’, van waaruit alle overwinningen van het Vierde Leger werden verstuurd. De bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog zorgden dan weer voor heel wat vernielingen aan tal van huizen in de Nieuwstraat. In 1958 kwam het huis in het bezit van Willi De Sutter. Zijn oudste zoon Renaat bouwde in ’88 de huidige residentie. Die opende in 1989 onder de naam Adagio de deuren. In 2014 vierde Adagio Residenties Tielt haar 25-jarig bestaan, en werd beslist tot een volledige renovatie van de bestaande appartementen en de realisatie van een aanpalend nieuw gebouwencomplex. Een uitbreiding die in 2016 resulteert in 66 eigentijdse wooneenheden in het centrum van Tielt.
“Na mijn operatie ten gevolge van een valpartij was het niet meer veilig om terug te keren naar mijn woning. Ik kende Adagio Residenties van horen zeggen, dus vroeg ik mijn dochters om eens te informeren of er een appartement vrij was. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis hebben zij mijn flat helemaal ingericht zodat ik na mijn ontslag meteen kon thuiskomen in mijn nieuwe huis. Ik woon hier nog maar heel kort, maar voel me nu al helemaal thuis. De sfeer is open en sociaal, waardoor je vlot nieuwe mensen leert kennen. En dankzij de Minder Mobiele Centrale ben ik nog even vrij als voordien, want die voert me overal naartoe. Mijn dochters hebben ook allebei een sleutel van mijn appartement zodat ze op elk moment kunnen langskomen, wat uiteraard heel fijn is.”
Antoinette Spanhove (80)
Resident Adagio Tielt
“Bingo, breien, kaarten, koffiekletsen, wandelen … Ik verveel me geen seconde. In het begin dat ik hier woonde poetste ik ook nog zelf mijn appartement. Maar op een bepaald moment was dat fysiek niet meer haalbaar en sindsdien komt de poetsvrouw langs om het proper te maken. Ik leerde Adagio Residenties kennen via een vriendin die hier woonde. Op een dag bezocht ik haar en ik had echt een coup de foudre. Ik woonde nochtans in Tielt, maar was er meteen voor gewonnen om naar Adagio te verhuizen. Mijn drie dochters wonen hier bovendien in de buurt, dus op die manier krijg ik ook regelmatig bezoek van hen. Verder komt er wekelijks een kapster langs en als mijn gezondheid dat vraagt een kinesist of andere hulpverlener. Ik voel me hier enorm goed en mis mijn vroegere huis op geen enkele manier. Hier heb ik een nieuw leven kunnen opbouwen dat volledig past bij wie ik nu ben.”
Yvonne Van De Ginste (90)
Resident Adagio Tielt
“Ik ben geboren en getogen in Tielt en heb hier altijd als belastingbediende gewerkt. Ik ken Tielt en haar bewoners als mijn binnenzak. Nadat mijn vrouw overleden was, voelde ik dat het niet goed was om langer alleen te blijven wonen. Ik woonde schuin tegenover Adagio Residenties, dus was het een evidentie om mijn huis te verkopen en naar hier te verhuizen. Ondertussen woon ik hier vijf jaar en ken ik ook alle mederesidenten goed. Ik kom nog regelmatig kennissen van vroeger tegen. Overdag lees ik de krant en geniet ik van het samen tafelen in het restaurant beneden. Als mijn zus op bezoek komt, doen we altijd samen een blokje om. Hoewel het hier binnen goed vertoeven is, doet het toch ook deugd om nog eens buiten te komen."
Roger Van de walle (88)
Resident Adagio Tielt
“43,5 jaar had ik een eigen zaak als uurwerkmaakster en juwelierster in Wingene. Ik ben thuis blijven wonen tot op het moment dat ik moest worden geopereerd. Nadien ben ik een maand naar zorgverblijf Ter Duinen geweest voor herstel om daarna naar Adagio Residenties te verhuizen. Binnenkort zal het twee jaar zijn dat ik hier woon en ik voel me hier echt thuis. Ik heb drie broers die allen overleden zijn, maar hun kinderen wonen in de buurt en komen mij regelmatig bezoeken. Onlangs bleef een vriendin samen met mij eten in het restaurant hier, en ze was vol lof over de keuken. Als er geen bezoek komt, ga ik zelf graag eens op stap. Bijvoorbeeld om nieuwe kleren te kopen. Verder lees ik elke dag mijn krant of kijk ik door het raam naar de voorbijgangers. ’t Is wel leuk dat er wat passage is hier. Je zal mij nooit horen klagen, ik erger me enorm aan mensen die altijd maar negatief zijn. Laten we liever wat onnozel doen, da’s veel plezanter.”
Agnes Snauwaert (94)
Resident Adagio Tielt, is ons ontvallen op 31/01/16
“Mijn leven lang ben ik mijn man gevolgd van stad naar stad. Hij werkte als bankier en moest regelmatig verhuizen naar een andere plaats. Ons hele gezin verhuisde dan mee aangezien hij bij de bank moest wonen. Toen we in Brugge woonden en hij al met pensioen was, heeft hij een hersenbloeding gekregen. Omdat mijn dochter in Tielt woont en werkt, werd hij naar hier overgebracht voor de operatie en het herstel. Om dichter bij haar te zijn, besloten we naar Tielt te verhuizen. Nadat mijn man overleden was, wou ik niet langer alleen wonen en heb ik samen met mijn dochter besloten om in Adagio Residenties te komen wonen. Dat is ondertussen een jaar geleden. Het bevalt me hier enorm. Mijn kleindochter komt elke dag na school langs en dan eten we samen. Ik breng mijn dagen door met naaien, verstellen, wat tv kijken, een kappersbezoek … Nee hoor, vervelen doe ik me hier niet. Ik mis mijn man nog elke dag, maar stel het hier gelukkig goed.”
Leontina Van Campenhout (88)
Resident Adagio Tielt
“Oorspronkelijk ben ik van Mechelen afkomstig. Zes jaar geleden is mijn vrouw overleden. Ik ben drie jaar alleen blijven wonen, de moeilijkste periode uit mijn leven. Omdat het zo niet verder kon, werd binnen de familie beslist dat ik naar Tielt zou verhuizen, aangezien hier meer familieleden in de buurt wonen. Adagio Residenties was een uitstekende keuze. Ik heb hier mijn eigen appartement met al mijn vertrouwde spullen, maar tegelijk ben ik niet echt alleen. In de gemeenschappelijke ruimte speel ik scrabble of bingo met de mederesidenten, we eten samen en kijken al eens een film of naar de sport. Tijdens de mis naar aanleiding van een feestdag binnen de residentie ben ik ook misdienaar. Als ik alleen ben, lees ik vooral historische boeken. Ik ben enorm geïnteresseerd in politiek, aardrijkskunde en geschiedenis en mijn hele leven al heb ik een passie voor alles wat met de spoorwegen te maken heeft. Dat zijn zaken die me altijd zullen blijven boeien.”
Emiel Wellens (86)
Resident Adagio Tielt
